هوشنگ مرادی کرمانی (زادهٔ ۱۶ شهریور ۱۳۲۳ در روستای سیرچ، کرمان) نویسندهٔ برجستهٔ معاصر ایران است که به‌ویژه در زمینهٔ ادبیات کودک و نوجوان شهرت دارد. او دوران کودکی‌اش را در روستاهای کرمان گذراند و به دلیل شرایط زندگی و از دست دادن زودهنگام مادر، تجربه‌های دشوار و در عین حال الهام‌بخشی را پشت سر گذاشت که بعدها در داستان‌هایش بازتاب یافت. تحصیلات ابتدایی را در سیرچ و جوپار و دبیرستان را در کرمان گذراند و سپس در دانشکدهٔ هنرهای دراماتیک تهران به تحصیل پرداخت.

آثار مرادی کرمانی به دلیل زبان ساده، طنز تلخ، و پرداخت صادقانه به زندگی مردم عادی—به‌ویژه کودکان و نوجوانان روستایی و شهری—از محبوبیت گسترده برخوردارند. او توانسته است با روایت‌های خود، هم خوانندگان عام و هم منتقدان جدی ادبیات را جذب کند. شخصیت‌های داستانی او اغلب با فقر، محرومیت، و ناملایمات اجتماعی روبه‌رو هستند، اما در عین حال روحیهٔ مقاومت، امید و شوخ‌طبعی را حفظ می‌کنند.

بوکولوژی هوشنگ مرادی کرمانی

آثار او را می‌توان در چند محور اصلی دسته‌بندی کرد:

آثار داستانی بلند و رمان‌ها

• قصه‌های مجید – مجموعه داستان و رمان که بعدها به سریال تلویزیونی و فیلم سینمایی تبدیل شد.
• شما که غریبه نیستید – زندگی‌نامهٔ خودنوشت و خاطرات نویسنده.
• تنور – رمانی کوتاه با محوریت زندگی روستایی.
• مربای شیرین – داستانی کنایه‌آمیز دربارهٔ بوروکراسی و موانع اداری.
• خمره – داستانی نمادین و طنزآمیز که به فیلم سینمایی هم تبدیل شد.
• قاشق چای‌خوری – داستانی فلسفی–طنز دربارهٔ فقدان و اشیای کوچک زندگی.

مجموعه داستان‌ها

• نه تر و نه خشک – داستان‌هایی کوتاه با رگه‌های طنز و واقع‌گرایی اجتماعی.
• لبخند انار – مجموعه داستان با محوریت خاطرات و حسرت‌های گذشته.
• فیل در تاریکی – داستان‌هایی نمادین با مضامین فلسفی.
• هوشنگ دوم – داستان‌هایی با نگاه انتقادی به اجتماع و روابط انسانی.

آثار اقتباس‌شده به سینما و تلویزیون

• قصه‌های مجید – سریال و فیلم سینمایی (کارگردان: کیومرث پوراحمد).
• خمره – فیلم سینمایی (ابراهیم فروزش).
• مربای شیرین – فیلم سینمایی (مرضیه برومند).
• کیسهٔ برنج – فیلم سینمایی (محمدعلی طالبی).

مرادی کرمانی جوایز متعددی در ایران و خارج از کشور دریافت کرده است، از جمله جایزهٔ بین‌المللی «هانس کریستین اندرسن» (نامزدی ۲۰۱۴) و جایزهٔ «آسترید لیندگرن» (نامزدی). آثار او به زبان‌های گوناگون ترجمه شده‌اند و همچنان الهام‌بخش نویسندگان و فیلم‌سازان‌اند. سبک او آمیزه‌ای از روایت ساده و بی‌پیرایه با طنزی عمیق و انسانی است که می‌تواند هم لبخند بر لب خواننده بیاورد و هم او را به تفکر وادارد.